Rozrywka

Cyrk osobliwości

Tekst

Łowiectwo

Łowiectwo stanowi jeden z ulubionych sposobów spędzania wolnego czasu zamożnych mieszczan, będąc doskonałą okazją na zaznanie swobody. Posiadali oni ziemie, na których mogli uprawiać łowiectwo. Posiadacze tych terenów dbali o odpowiednią liczebność populacji zwierzyny i co jakiś czas zbierali „plony”.
Organizowane przez nich coraz okazalsze polowania służyły przede wszystkim rozrywce, w znacznie mniejszym stopniu pozyskiwaniu mięsa i skór. Zapraszano na nie wyłącznie osoby słynące ze swoich myśliwskich osiągnięć, tytulatury lub z zajmowanych stanowisk. Dla nich przygotowywano wykwintne posiłki, atrakcyjne miejsca polowań i wystawne bale.
Uczestniczący w polowaniu goście nie mieli prawa do swoich zdobyczy, musieli czerpać przyjemność ze swojego udziału w wydarzeniu. Myślistwo cieszyło się popularnością też wśród niżej urodzonych bogaczy. Również dla nich organizowano polowania, umożliwiając im zarobek.
Polowanie na cudzych włościach było surowo zabronione i karane wysoką grzywną. Natomiast za kradzież sądzono myśliwych ujętych na prywatnych łowiskach z ubitą przez nich zwierzyną.
Sezon polowań myśliwskich przypadał zawsze na trzecią porę roku – jesień. Szczególnym okresem dla myśliwych był listopad. Rozpoczęcie sezonu myśliwskiego poprzedzało świąteczne polowanie, będące doskonałą okazją do spotkania się z ważnymi znajomymi, nawiązania nowych kontaktów i zaimponowania przybyłym.
Polowania świąteczne odbywały się zazwyczaj z naganką. Spore grono myśliwych, naganiaczy i różnoraka świta powodowały, że robiło się ciasno nawet w lesie. Nie wszystkim myśliwym to odpowiadało i dla nich organizowano mniej wystawne zjazdy, podczas których wyruszali na łowy w doborowym gronie.
Po zakończonym polowaniu świątecznym rozpoczynała się biesiada myśliwska. Biesiada mogła być skromna lub wystawna, tradycyjnie jednak odbywała się przy ognisku. Biesiadnicy snuli opowieści myśliwskie, rozmawiali na różne tematy oraz uczestniczyli w licznych konkursach.